หลังจากที่เดินทางกันมาอย่างสนุกสนานกับถนนลอยฟ้า วังเวียง สู่ หลวงพระบาง ถ้ามีโอกาศเลือกได้น่าจะเหมารถกันไปนะ เพราะวิวสวยมากเลยยังไม่เคยเห็นแบบมาก่อน แต่ถ้าจะขับรถเองคงต้องพร้อม ๆ กันหน่อยเพราะเที่ยวที่ไปคราวนี้บังเอิญได้เห็นเค้ากำลังกู้รถที่ตกเหวกัน เห็นบอกว่าเป็นคนมาเลเซียหลับใน เลยขับตกลงไปในเหว เสียชีวิตทั้งคัน เหมือน ๆ ว่าจะฤกษ์ไม่ค่อยดี
รถที่นั่งไม่ได้ไปส่งที่โรงแรมเลย แต่เค้าให้เราลงที่ขนส่งซึ่งอยู่ด้านนอกจากส่วนที่เป็นย่านสำหรับนักท่องเที่ยวก็ไม่เยอะหรอก แต่เช่นเดิมเรายังคงใช้บริการสกายแล็บแห่งเมืองลาวเช่นเดิม มาส่งที่ Sokdee Guesthouse แน่นอนว่าจองผ่าน Agoda เหมือนเดิม โชคดีตรงที่ว่าเราจองเป็นแบบเกสท์เฮาท์ แต่เค้าให้เราไปนอนแบบ เรสซิเด็นท์ เพราะส่วนเกสท์เฮาท์เค้าขอต้อนรับเพื่อน ๆ ที่กำลังจะมาปาร์ตี้กัน ซึ่งเทียบแล้วน่าจะดีกว่าเพราะติดถนนเลยไม่ต้องเข้าซอย น่าจะถือว่าได้อัพเกรดนะ ก็เลยนอนที่นี้สองคืนเลยโดยขอใช้เรทเดียวกับที่จองผ่านอาโกด้ามา ซึ่งเค้าก็ยอมแฮะ อีกอย่างที่พักที่นี้ตอนตักบาตรเช้าก็รอที่หน้าที่พักได้เลย เดินไปตลาดมืดก็ไม่ไกล ออกจากที่พักเลี้ยวซ้ายเดินแป๊บก็เจอแม่น้ำคาน ถ้าเดินเลี้ยวขวาก็แม่น้ำโขง โดยส่วนตัวแล้วชอบมากกก
ห้องไม่มี ทีวี(ซึ่งชอบมาก) มี Wifi น้ำอุ่น มีแอร์แต่ไม่ได้เปิดเลย ทริปนี้ไม่เคยเปิดแอร์เลย
ชานพักหน้าห้อง มีเก้าอี้ให้นั่งเล่นตากแดดตอนเช้าด้วย
และเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา หลังจากนอนพักแป๊บนึง แป๊บจริง ๆ ประมาณ 2 ชั่งโมงเอง ก็ต้องเติมพลังกันหน่อย เพราะปาเข้าไปบ่าย 3 แล้วนอกจากของลองท้องตอนเช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย
บ้านเมืองเค้าเงียบสงบดีจริง ๆ
ถนนสายการค้าของที่นี้เลยก็ว่าได้ แต่กลางคืนนี่อีกอารมณ์เลย
อาคารที่นี้จะไม่เกิน 2 ชั้น ตามกฎหมายเค้าเลยถ้าเสร้างเกินรื้อทิ้งเลย
ว่าจะนวดซะหน่อยติดว่าหิวซะเนี้ย
บ้านเมืองเค้าน่ารักจริง ๆ
หลังจากพยายามหาร้านแบบบ้าน ๆ ไม่เจอเลยซักร้าน ขาเริ่มไม่มีแรงจะเดินแล้ว ส่วนใหญ่ก้เป็นร้านแบบแนว ๆ ชิว ๆ ไอ้เราก็ไม่อยากกินอาหารฝรั่งไง แต่เลือกไม่ได้แล้วเพราะตอนนี้หิวมาก หิวขนาดกินข้าวได้เป็นจานแน่ ๆ (ยังไม่ถึงขนาดกินควายได้ทั้งตัว) เลือกร้านนี้เลย ได้นั่งวิวแม่น้ำโขงพอดี
ระหว่างรออาหารก็นั่งชมวิวกันไป เราเลือกสั่งอะไรที่มันเป็นของบ้านเค้า มากกว่าพวกอาหารฝรั่งซึ่งทางร้านเค้าก็มีบริการ
สลัดลาว แปลกดีแต่อร่อย ชอบมาก
อันนี้จำไม่ได้หล่ะ แต่ที่เห็นตรงกลางนั้นเป็นหน่อไม้ อร่อย
ทำใจนิดนะ ข้อมูลไม่พร้อมจริง ๆ ไว้แก้ตัวทริปหน้าแล้วกัน ไม่ได้เตรียมว่าจะมาทำรีวิวเลยไม่ได้จดอะไรเลย แล้วสมงสมองก็แย่ไปเกินตามอายุซะแล้ว...แต่อาหารเค้าสะอาดดี อร่อย วิวสวย ประทับใจจนวันพรุ้งนี้ก็มาฝากท้องที่นี่อีกเหมือนเดิม ค่าเสียหายประมาณ แสนสอง กินเบียร์แทนน้ำเช่นเดิม รวม ๆ แล้วถ้าคราวหน้าได้มาอีก ก็จะกินร้านนี้แหละ รักเดียวใจเดียว และคงพอจะเดากันได้ว่าหนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน แวะพักก่อนจะไปลุยตลาดมืดแล้วกันเนอะ
พอทุ่มนึงก็ออกมาร่อนกันเลย สีสันสุด ๆ
เมื่อตอนเย็นเนี้ยคนละอารมณ์กันเลย
น่านั่งชิวกันนะ
ร้านแบบนี้มีอยู่ทั่วไปหมด
ดูแพ็คเกจจิ้ง ชา กาแฟ ของเค้าแล้วบ้านเราน่าเลียนแบบจัง
ไม่มีความรู้เรื่องผ้าไหม ผ้าทอซักเท่าไหร่ แต่ต้องยอมรับว่าสวยเยอะ
ส่วนใหญ่ขายของเหมือน ๆ กันไปหมด
แปลกดี จับดูแล้วทำมาจากถุงปูนจริง ๆ
พอเดินมาสุดตลาดมืดเจอซอยนี้ซึ่งในตอนเช้าจะกลายเป็นทางเข้าตลาดเช้าได้ด้วย เข้าไปดูหน่อย
อาหารสำเร็จรูปแบบที่อยากหาทานเมื่อตอนเย็นมาอยู่แถวนี้เอง
ชอบแบบย่างก็จัดไป
อันนี้ปุฟเฟ่ครับผม หัวละหมื่นห้า ไม่ได้ลองยังอิ่มจากเมื่อเย็นอยู่มาก เสียดาย
วันที่มาถึงหลวงพระบางเป็นวันสิ้นปีพอดี คืนนี้เค้าเลยมีเวที ขายโต๊ะ เพื่อมาฉลองปีใหม่กันดูราคาแล้วไม่ไหว ซึ่งหลังจากเดินเที่ยวตลาดมืดเสร็จกลับที่พักนั่งจิบเบียร์ลาวที่ร้านค้าข้าง ๆ ที่พักคุยกับคุณน้าที่เป็นคนขายอย่างออกรส ก็เลยย้อนกลับมาที่นี่อีกครั้งตอนใกล้ ๆ เที่ยงคืนเพื่อมาร่วมส่งท้ายปีกับเหล่ามหาชน แต่ไม่ได้เอากล้องมาด้วย และเพราะการย้อนกลับมาทำให้ได้เห็นการเต้นบัดสลบแบบไม่ได้จัดฉาก ขอบอกว่าประทับใจสุด ๆ ครับ พอนับถอยหลังก็มีการยิงพลุกันหายอยากทีเดียว ชักหลงรักหลวงพระบางซะแล้ว
ร้านสุดทางตลาดมืดเลย คนเยอะเชียว ได้ชิมเบเกอรี่ของเค้าชิ้นนึงอร่อยอีกแล้ว
ปุฟเฟ่ อีกเจ้า อันนี้แคาหมื่นเดียวแต่ของน้อย ส่วนใหญ่เป็นของทอดด้วย
รูปพระแบบที่เห็นแทบจะเรียวว่าเป็นเอกลักษณ์ของหลวงพระบางทีเดียว เห็นเค้าวาดกันสด ๆ ตรงนั้นเลย วาดไม่ยากนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น